wtorek, 6 stycznia 2015

Podsumowanie prezentacji


Praktycznie jest to ostatni merytoryczny slajd w prezentacji. Niezwykle ważny slajd. Powinien zawierać wnioski do tego o czym wcześniej mówiliśmy, opisane w jak najkrótszej formie. Dlatego zakończenie należy kilka razy przemyśleć, wybierając najważniejsze elementy, które zostaną opisane w kilku słowach.

Kilka punktów w slajdzie podsumowującym powinno dać odpowiedź na następujące pytania:
- O czym była mowa?
- Jakie wnioski zostały wyciągnięte?
- Czy temat został wyczerpany?

Warto dodać kilka faktów, które nie są związane bezpośrednio z tematem, jednak wynikają z niego lub będą jego następstwem. Kluczowym elementem podczas zakończenia jest dodanie własnych uwag, przemyśleń, propozycji lub pytań. Odbiorcy powinni na koniec uzyskać kilka informacji skłaniających ich do refleksji i końcowego zainteresowania się tematem. To jak rozegramy przedostatni slajd będzie w znaczny sposób rzutować na ocenie naszego wystąpienia. Poniżej zamieściłem przykładowe podsumowanie, z którego skorzystałem na jednych z zajęć.

Spróbuję odpowiedzieć na 3 wcześniej zadane pytania do podsumowania. Temat prezentacji to położenie strategiczne Polski.

O czym była mowa?
O położeniu geopolitycznym Polski, o kontaktach politycznych z sąsiednimi państwami, o problemach polskiej obronności i bezpieczeństwa.

Jakie wnioski zostały wyciągnięte?
Położenie strategiczne Polski pływa pozytywnie na jej kontakty z sąsiadami, jednak jest jednocześnie jednym z zagrożeń bezpieczeństwa (mały kraj między Niemcami a Rosją). Położenie Polski może być zatem przyczyną konfliktów i zagrożeń, do których należy się w przyszłości przygotować.

Czy temat został wyczerpany?
Nie, ponieważ należałoby się zastanowić co wpływa na dobre lub złe relacje z sąsiednimi państwami, jakie mogą wyniknąć z tego powodu zagrożenia oraz jak można im przeciwdziałać.

Po podsumowaniu zamieściłem również dodatkowy slajd, który miał skłonić odbiorców do ostatecznego zwrócenia uwagi na moją prezentację oraz swoistej refleksji nad sprawami bezpieczeństwa Polski.

Czy Twoim zdaniem podsumowanie to istotny element prezentacji? Czy nie jest czasem tak, że większość osób jest już znużona i poświęca mało uwagi temu o czym mówisz?

wtorek, 30 grudnia 2014

Zasady dobrej prezentacji

Aby nie doprowadzić słuchaczy do senności i mieć satysfakcję po wygłoszonej prezentacji trzeba poświęcić trochę pracy nad nią. Niestety, albo i stety. W tym poście chciałbym zawrzeć trzydzieści trzy uniwersalne zasady dobrej prezentacji multimedialnej, po spełnieniu których nasze wystąpienie będzie ocenione wysoko, a może nawet usłyszymy brawa pod naszym adresem. Oto te zasady:

  1. Używaj słów kluczowych zamiast zdań,
  2. Podkreślaj ważne myśli,
  3. Przeprowadź próby,
  4. Nie ucz się na pamięć i nie czytaj,
  5. W każdym slajdzie umieszczaj tytuł,
  6. Nie umieszczaj na slajdzie więcej niż 8-10 linijek tekstu,
  7. Stosuj czytelną czcionkę,
  8. Panuj nad emocjami,
  9. Bądź pewny siebie,
  10. Używaj poprawnego języka,
  11. Uśmiechaj się!!!
  12. Określ cel prezentacji,
  13. Mów zrozumiale, powoli i spokojnie (daj się słuchać),
  14. Używaj jednolitej, dopracowanej kolorystyki,
  15. Zakończ z przekonaniem i zgodnie z planem,
  16. Używaj zdjęć, przykładów, wykresów zamiast opisów,
  17. Dobrze rozpocznij poprzez odpowiednie wejście i przywitanie się,
  18. Nie przesadzaj z kolorami,
  19. Utrzymuj kontakt wzrokowy ze słuchaczami,
  20. Wiedz do kogo mówisz oraz dlaczego te osoby Cię słuchają,
  21. Podawaj przykłady, dane statystyczne, wywiady i opinie,
  22. Nie improwizuj (tylko w nagłych wypadkach!),
  23. Zaplanuj wystąpienie i stwórz harmonogram (minutowy),
  24. Pogrubiaj najważniejsze informację,
  25. Wielkość liter powinna wynosić minimum 20 pkt.,
  26. Nie zanudzaj,
  27. Unikaj pisania tekstu wersalikami,
  28. Ubierz się w odpowiedni sposób (najlepiej strój biznesowy),
  29. Lepiej umieść za mało na jednym slajdzie niż za dużo,
  30. Stwórz własny (jeśli umiesz) jednolity schemat slajdu (szablon),
  31. Wykorzystuj obrazy, filmy, dźwięk i animację, ponieważ jeden obraz wart jest 1000 słów,
  32. Zakończ z przekonaniem,
  33. Koncentruj się na odbiorcach i do nich na bieżąco dostosuj styl wystąpienia.

Istotne jest, że forma graficzna prezentacji, staranność i wygląd są równie istotne jak wartość merytoryczna wystąpienia. Pamiętaj, że Twoja prezentacja ma Ci pomóc, a nie przeszkadzać. Musisz być także przygotowany na różne przeciwności losu, w tym także na to, że nie będziesz mógł skorzystać ze stworzonej prezentacji. Wówczas przyjdzie czas na improwizację.

niedziela, 16 listopada 2014

Wstęp do prezentacji



Czas tak naprawdę na początek merytoryczny naszej prezentacji. Informacje, które są zawarte we wstępie to najczęściej ogólne wiadomości dotyczące naszego wystąpienia. Głównym celem w tej fazie jest zaciekawienie odbiorców i stworzenie, nazwijmy to „pozytywnego pierwszego wrażenia”. Mamy tylko Jeną szansę, aby to osiągnąć, dlatego warto poświęcić dłuższą chwilę na przygotowanie wstępu. Ten etap jest dość krótki (1-2 min.), jednak ma olbrzymi wpływ na ocenę naszego wystąpienia.

Oto cztery zasady, które powinien spełniać początek naszej prezentacji:

- krótka treść (2-3 zdania),
- teza lub hipoteza, która zostanie zawarta również w podsumowaniu,
- treść powinna odnosić się do ogólnych informacji związanych z tematem,
- ciekawy obrazek, przykuwający uwagę odbiorcy, może być śmieszny, związany z obszarem tematycznym wystąpienia.

Czasami spotykałem się z tym, że zamiast przysłowiowego wstępu, prezentacja rozpoczynała się od definicji, charakterystyki lub rysu historycznego dotyczącego tematu. Jest to oczywiście jedna z form otwarcia wystąpienia, jednak nad wyraz nudna. W takiej sytuacji, jeśli nie mamy pomysłu na wstęp, można zamieścić ciekawy cytat, związany z tematem. Poniżej znajduje się przykładowy wstęp do prezentacji pod tytułem Snowboard czy narty?



A Twoim zdaniem co jeszcze powinien zawierać wstęp? Co Ci się podoba, a co wkurza w pierwszych minutach wystąpienia, którego słuchasz?


niedziela, 19 października 2014

Spis treści



Tym razem krótko na temat jednego z kluczowych elementów prezentacji. Dzięki niemu odbiorcy mogą dowiedzieć się, jak będzie wyglądało wystąpienie oraz co zostało w nim zawarte. Nie ma co się zbytnio rozwodzić nad samym procesem spisu treści. Powinniśmy w nim zamieścić tematy poszczególnych slajdów, począwszy od wstępu, na podsumowaniu kończąc. Jeśli wcześniej opracowaliśmy harmonogram naszej prezentacji, wartościową rzeczą jest dodanie do każdego podpunktu przewidywanej liczby minut na każdy z tematów. Słuchacze będą się czuli wówczas bardziej komfortowy. Zwłaszcza palacze, gdy uwzględnisz w spisie treści przewidywaną godzinę przerwy. Człowiek lepiej skupia uwagę wówczas, gdy czuje się komfortowo i wie co go za chwilę czeka.

Odnośnie formy spisu treści, to powinien on być przejrzysty, czytelny i zrozumiały. Jedno zdanie w zupełności wystarczy (maksymalnie 8 słów). Zamiast w tytule slajdu umieszczać słowa Spis treści, można zastosować Plan prezentacji lub Plan wystąpienia. Po numeracji nie stosujemy na końcu zdania kropki, gdyż jest to błąd interpunkcyjny. Poniżej zamieściłem własny spis treści, który umieściłem na jeden ze swoich prezentacji. Dwukropek w tytule stosujemy wówczas, gdy w dalszej części slajdu wykorzystujemy wypunktowanie lub numerowanie.



Czy masz jakieś pytania lub uwagi odnoście tego wpisu?

niedziela, 12 października 2014

Literatura do prezentacji



W prezentacji są dwie możliwości umieszczenia literatury. Albo na początku, po stronie tytułowej i ewentualnie po umieszczeniu celu prezentacji lub na końcu po podsumowaniu. Ja korzystam z tej pierwszej opcji, ponieważ na koniec większość osób nie jest zbytnio zainteresowana już słuchaniem o literaturze, z której się korzystało. Umieszczając omawiany slajd na początku, możemy poświęcić mu chwile, opowiedzieć o ciekawych źródłach (lub nieciekawych) i o pozycjach z których najwięcej informacji zaczerpnęliśmy. 

Jeśli chodzi i sprawy techniczne, interpunkcyjne, ortograficzne to są one takie same jak we wszystkich pracach naukowych. Standardem jest aby informacje o książce spisywać ze strony tytułowej, nie z okładki, tytułu książki nie podawać w cudzysłowie, podawać tylko inicjał imienia autora, jeśli nie utrudni to identyfikacji oraz pomijać informacje o stopniach naukowych i funkcjach służbowych autora.
 
Formułując bibliografię do prezentacji należy zawrzeć następujące rzeczy:

1.Autora (nazwisko i imię lub inicjał imienia)
2.Tytuł
3.Odpowiedzialność drugorzędna (redaktor- w pracy zbiorowej; autor opracowania,tłumacz- w antologii)
4.Oznaczenie wydania
5. Numer tomu i jego tytuł ( w opisie pojedynczego tomu)
6. Miejsce wydania (ew. wydawca)
7. Rok wydania
8. Objętość, seria, uwagi
9. Strony (przy opisie fragmentu książki)
10. Nr ISBN (po kropce). Przy opisie fragmentu książki można go nie podawać.

Poniżej znajduje się przykładowy slajd, z różnymi źródłami, z których można skorzystać podczas robienia prezentacji.


Kluczową rzeczą jest jeszcze dobór odpowiedniej literatury. Aby przygotować się odpowiednio do prezentacji, należy skorzystać z minimum 5 źródeł. Najlepiej oczywiście jakby to były książki, ponieważ w Internecie jest bardzo dużo niesprawdzonych i złych informacji. Choć niewątpliwie przez wszystkie lata studiów korzystałem z informacji zawartych w sieci, to jednak gdy nie byłem pewny źródła i informacji to starałem się ich do slajdów nie dodawać. Oczywiście może się zdarzyć, że do prezentacji nie będziesz potrzebował fachowej literatury i wiedzy z innych źródeł. Życzę Ci aby było tak jak najczęściej.

Pozdrawiam, Łukasz

piątek, 12 września 2014

Cel prezentacji



Dość istotną rzeczą, nad którą powinieneś zastanowić się przed samym stworzeniem prezentacji, jest jej cel. Można go formułować dowolnie, w zależności od tego co chcemy uzyskać lub przekazać. Może to być charakterystyka danego obszaru, ocena produktów lub usług, a nawet otrzymanie oklasków, zrobienie show lub sprzedaż tego o czym mówimy. Sam ustalasz co ma Ci dać dana prezentacja i co mają otrzymać odbiorcy. 

poniedziałek, 8 września 2014

Strona tytulowa



Pierwsza strona jest bardzo ważna. Pamiętaj, że pierwsze wrażenie robi się tylko raz i nie można go nigdy zmienić. Warto poświęcić trochę czasu, aby było ono pozytywne i nie odrzucało odbiorcy. Warto zaprojektować własny szablon, w którym będą później nanoszone już tylko kosmetyczne zmiany. Poniżej zamieszczam własny projekt strony tytułowej z jej charakterystyką. 


Na samej górze, w części prawo-środkowej umieszczamy nazwę naszej uczelni, firmy, szkoły itp. Powinna być to nazwa oficjalna. Z lewej strony, w niebieskim kole z nr 2 możemy umieścić logo tych instytucji. Pod tym, mniejszą czcionką wydział na którym studiujemy, oddział lub dział w którym pracujemy, ewentualnie własne stanowisko lub klasę. Na samym środku slajdu powinien znajdować się temat naszego wystąpienia. Czcionka i jej rozmiar powinny być dopasowane do reszty, tak aby temat był wyraźnie widoczny i zaznaczony. W prawym dolnym rogu powinniśmy zamieścić nasze podstawowe dane, takie jak imię i nazwisko, gdzie można nas znaleźć (nr pokoju, rodzaj grupy, piętro, adres itp.) oraz jak można się z nami skontaktować (email, telefon, fax, gg, skype itp.). 


Na powyższym obrazku przedstawiłem przykładową stronę tytułową osoby pracującej w dziale marketingu firmy sprzedającej żelki, która ma za zadanie opowiedzieć o wpływie na wzrost sprzedaży kampanii marketingowej prowadzonej w ostatnim okresie. W lewym dolnym rogu znajduje się zdjęcie Jana Kowalskiego po ostatniej wizycie u fryzjera.

Czy podoba Wam się przedstawiona przeze mnie koncepcja opracowania strony tytułowej? Z przyjemnością odpowiem na wszelkie pytania i wątpliwości. Pozdrawiam, Łukasz.